Του Ανδρέα Οικονόμου
«Αυτή την εποχή, υπάρχει ένα 16χρονο παιδί, ο Σωτήρης Πανταλέων, ο οποίος έχει ύψος 2.02 μ. και είναι μέλος της εθνικής παίδων, ενώ ταυτόχρονα αγωνίζεται και στην ανδρική ομάδα», επισημαίνει, γεμάτος καμάρι, ο Ματθαίος Φορτούνας, στις 13 Μαρτίου 1997.
Παράλληλα, όμως, ο προπονητής ακαδημιών του Παναθηναϊκού κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: «Πολύ φοβάμαι ότι αν δεν τα προσέξουμε (σ.σ. τα παιδιά των ακαδημιών) θα έχουμε διαρροές προς άλλους συλλόγους. Και αυτό είναι κρίμα, διότι όλα αυτά τα παιδιά τον “πονάνε” τον Παναθηναϊκό, ιδρώνουν τη φανέλα και στο μέλλον θα εξελιχθούν σε σημαντικούς αθλητές της ανδρικής ομάδας».
Οι σελίδες του ημερολογίου κυλούν και από το 1997 φτάνουμε αισίως στο 2020. Το 16χρονο αγόρι γίνεται 40χρονος άνδρας. Πολλά έχουν αλλάξει. Ο Παναθηναϊκός κατέκτησε τίτλους σε τμήματα υποδομών, καθώς και στους άνδρες. Πραγματοποίησε πορείες στην Ευρώπη. Γεύτηκε πίκρες και απογοητεύσεις. Πάλεψε για την παραμονή του στην κατηγορία. Αν μέσα σε αυτά τα χρόνια παρέμεινε αναλλοίωτη στο χρόνο μία ανθρώπινη σταθερά, το όνομά της είναι «Σωτήρης Πανταλέων».
Ο φόβος του Φορτούνα, τον οποίο εξέφρασε κυρίως για να πιέσει την τότε διοίκηση για ευνοϊκότερες συνθήκες προπόνησης (έλεγε χαρακτηριστικά ότι οι ακαδημίες δεν θα έπρεπε να προπονούνται «στο κλουβάκι της θύρας 8»), ευτυχώς δεν επαληθεύτηκε. Ο Πανταλέων ανδρώθηκε στον Παναθηναϊκό και έγινε αρχηγός του. Με εξαίρεση τα δύο σύντομα περάσματά του στην Ιταλία, ήταν διαρκώς ο παίκτης ο οποίος κρατούσε γερά απ’ το χέρι τον Σύλλογο και δεν τον άφηνε να πέσει και να τσακιστεί.
Λένε πως ο αρχηγός φαίνεται στα δύσκολα. Έτσι και χθες, για πολλοστή φορά, όταν το παιχνίδι έδειχνε πως στραβώνει, ο αρχηγός του Παναθηναϊκού, εκείνο το «αιωνίως 16χρονο αγόρι», με το πείσμα που έχει ένα παιδί που δεν δέχεται την ήττα, σήκωσε για πολλοστή φορά στους ώμους του τον Σύλλογο Μεγάλο.
Σε ένδειξη σεβασμού στον σπουδαίο αρχηγό Σωτήρη Πανταλέοντα, δημοσιεύουμε σήμερα ένα αφιέρωμα στο ξεκίνημά του στο ελληνικό βόλλεϋ. Πρόκειται για δημοσιεύματα από το ντεμπούτο του στην Εθνική Παίδων, καθώς και για ένα απόσπασμα από την έκθεση που παρέδωσε ο προπονητής του, Ματθαίος Φορτούνας, στο ΤΑΠ Παναθηναϊκού στις 15 Ιουλίου 1997.
Απόσπασμα από την ετήσια έκθεση του προπονητή εφηβικού τμήματος του Τριφυλλιού Ματθαίου Φορτούνα προς το Τ.Α.Π. Παναθηναϊκού στις 15 Ιουλίου 1997. Ο «χρόνος δουλειάς (σ.σ. του Σωτήρη Πανταλέοντα) θα είναι προς όφελος του συλλόγου» γράφει ο έμπειρος τεχνικός, χωρίς ακόμα ο ίδιος να φαντάζεται πόσο μεγάλο έμελλε να είναι αυτό το όφελος.
«Κραυγή αγωνίας» από τον προπονητή Ματθαίο Φορτούνα για να μη χαθούν τα μεγάλα ταλέντα του Παναθηναϊκού, μεταξύ των οποίων και ο Πανταλέων. Ευτυχώς για τον Σύλλογο Μεγάλο, οι φόβοι του δεν πραγματοποιήθηκαν… («Αθλητική Ηχώ», 17 Μαρτίου 1997).
Η «Αθλητική Ηχώ» επεξηγεί το λόγο που κρίθηκε τόσο σημαντική για τον Παναθηναϊκό η παρθενική συμμετοχή του Πανταλέοντα με την εθνική παίδων (15 Απριλίου 1997).
Η παρουσία του 16χρονου Πανταλέοντα στα τμήματα υποδομών του Παναθηναϊκού ήταν τόσο σημαντική, ώστε οι αγώνες της παιδικής και εφηβικής ομάδας του Παναθηναϊκού αναβλήθηκαν, ώστε ο νεαρός άσος να πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του με τα γαλανόλευκα χρώματα («Αθλητική Ηχώ», 20 Απριλίου 1997).
Το ‘χε η μοίρα του Σωτήρη Πανταλέοντα… Τον Απρίλιο του 1997 συνέδεσε με μια πραγματικά ευχάριστη ανάμνηση το Αιγίνιο, αφού εκεί ντεμπουτάρισε με την εθνική ομάδα, και 21 χρόνια αργότερα, βρέθηκε στον ίδιο τόπο, ως αρχηγός του Παναθηναϊκού και πανηγύρισε εκεί με τους «πράσινους» την παραμονή στην κατηγορία, σε μία από τις πιο αγωνιώδεις περιόδους της ιστορίας του τμήματος.
