Ο Κωνσταντίνος Σκαρλάτος (1877 – 1969) ήταν Έλληνας σκοπευτής, χρυσός ολυμπιονίκης και διοικητικό στέλεχος του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου.
Περιεχόμενα
Χρυσός Ολυμπιονίκης το 1906
Σπάνια φωτογραφία του Κωνσταντίνου Σκαρλάτου.
Γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου 1877 και καταπιάστηκε με το άθλημα της σκοποβολής. Στη Μεσολυμπιάδα του 1906, αγωνίστηκε στη βολή 25 μέτρων με πιστόλι ακριβείας από παράγγελμα και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο (σύμφωνα με τη Μηχανή του Χρόνου, επρόκειτο για αγώνισμα μονομαχίας με πιστόλια, όπου οι αγωνιζόμενοι πυροβολούσαν κούκλες ντυμένες με φράκο και στόχους στο ύψος του λαιμού).
Στους ίδιους αγώνες, ο Κωνσταντίνος Σκαρλάτος κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στο αγώνισμα του ελευθέρου περιστρόφου από απόσταση 25 μ., ενώ με το ίδιο όπλο σε απόσταση 50 μ. βγήκε πέμπτος.
Ο Κωνσταντίνος Σκαρλάτος, αντιπρόεδρος του Παναθηναϊκού
Η γνωριμία του με τον Παντελή Καρασεβδά (πρόεδρο του Παναθηναϊκού τη δεκαετία του ’20 και επίσης σκοπευτή και χρυσό ολυμπιονίκη το 1896) ήταν η αφορμή για να εμπλακεί κι εκείνος με τα διοικητικά του Τριφυλλιού.
Αυτό συνέβη τη σεζόν 1926-27, ενώ και την επόμενη περίοδο (1927-28 – επί προεδρίας Δημήτριου Δαμασκηνού), ο Κωνσταντίνος Σκαρλάτος παρέμεινε αντιπρόεδρος του Παναθηναϊκού.
Οι προτάσεις του στις εβδομαδιαίες συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στα παναθηναϊκά δρώμενα. Είχε ενεργό ρόλο στην αναδιαμόρφωση του γηπέδου εκείνα τα χρόνια (περίφραξη, δημιουργία εξεδρών, περιτοίχιση κ.λπ.), όπως επίσης και στα αγωνιστικά της ποδοσφαιρικής ομάδας.
Συγκεκριμένα, επέμεινε στη συστηματοποίηση της προπόνησης του ποδοσφαιρικού και του αθλητικού τμήματος (στίβου). Η προτάσεις του οδήγησαν —έπειτα από σχετικές εισηγήσεις και του Απόστολου Νικολαΐδη— στην πρόσληψη γυμναστή για το τμήμα στίβου (προσλήφθηκε ο πρώην αθλητής του Εθνικού Κωνσταντίνος Νιάτας) και λίγο αργότερα, ξένου προπονητή για το ποδοσφαιρικό (δηλαδή του Μίκλος Φόρνερ).
Πριν από τον Φόρνερ, προπονητής ήταν… το Διοικητικό Συμβούλιο
Σε αυτό το σημείο, πρέπει να τονιστεί ένα ενδιαφέρον στοιχείο που φωτίζει, σε έναν βαθμό, την ενεργή συμμετοχή του Διοικητικού Συμβουλίου στον αγωνιστικό σχεδιασμό της ομάδας:
Τον Φεβρουάριο του 1927, η β΄ ομάδα του Παναθηναϊκού σημείωσε ορισμένες εντυπωσιακές νίκες σε αγώνες που έδωσε στην Πάτρα. Το ίδιο διάστημα, η α΄ ομάδα έφερε αρνητικά αποτελέσματα. Σε Δ.Σ. που έγινε εκείνες τις ημέρες, ο Κωνσταντίνος Σκαρλάτος υποστήριξε πως οι Κ. Ανδρίτσος 1 και Σ. Γεωργιάδης της α΄ ομάδας πρέπει να αντικατασταθούν με παίκτες της β΄. Έπειτα από συζητήσεις, τελικά αποφασίστηκε να παραμείνουν στην α΄ ομάδα, αλλά να αλλάξουν θέσεις. Δηλαδή, παρατηρούμε πως το ίδιο το συμβούλιο είχε ρόλο προπονητή! Αυτή τη δυσλειτουργία, υπογράμμιζε στις ομιλίες του ο Σκαρλάτος και έτσι, το επόμενο διάστημα αποκτήθηκε ο Μίκλος Φόρνερ.
