Γεννημένος στις 13 Νοεμβρίου 1913 στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών, ο Αλέκος Σακελλάριος μπορεί αβίαστα να αποκληθεί Αθηναίος «ράτσας» ή «γκάγκαρος». Ήταν μια πολυσύνθετη προσωπικότητα της χώρας, ένας πραγματικός δεκαθλητής των Τεχνών: σκηνοθέτης, σεναριογράφος, εκδότης, δημοσιογράφος, ρεπόρτερ, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής, στιχουργός, μουσικός (έπαιζε φυσαρμόνικα), ακόμα και ηθοποιός (ερμήνευσε μικρούς ρόλους στις ταινίες του)! Περίπου 200 θεατρικά έργα και πάνω από 60 κινηματογραφικά σενάρια φέρουν την υπογραφή του. Παράλληλα, έγραψε τους στίχους για περισσότερα από 2.000 τραγούδια.
Κι όμως… Υπάρχει πολύς κόσμος που στο άκουσμα του ονόματός του, το πρώτο πράγμα που του έρχεται στο μυαλό είναι… ένα πουλόβερ! Και τι πουλόβερ… Πράσινο! Όπως και ο ίδιος άλλωστε…
Του Αριστοτέλη Μπενόγλου
Στις 7 Μαρτίου 1971, δύο ημέρες πριν από τον πρώτο προημιτελικό αγώνα του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης μεταξύ της Έβερτον και του Παναθηναϊκού, η εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ» κάνει μια ποδοσφαιρική… ανάκριση στον διάσημο σκηνοθέτη, ρωτώντας τον ποια ομάδα υποστηρίζει. Η απάντησή του ήταν αφοπλιστική!
«Μα σαν παλιός Αθηναίος, τι άλλο μπορεί να είμαι εκτός από Παναθηναϊκός». Στην ίδια συνέντευξη, ο Σακελλάριος προβαίνει και σε μια σημαντική αποκάλυψη. Ο ίδιος, εκτός από τις πάμπολλες ιδιότητες για τις οποίες τον γνώριζε όλος ο κόσμος, είχε μία ακόμα… Υπήρξε αθλητής του Συλλόγου Μεγάλου! Συνεπώς, τα «πράσινα» αισθήματά του δεν είχαν μόνο τοπικιστικές ρίζες, αλλά και αγωνιστικό υπόβαθρο!
«Στα πολύ μικρά μου χρόνια φόρεσα κι εγώ το τριφύλλι. Έπαιξα τότε θυμάμαι στην ομάδα τσικό (ποδόσφαιρο). Δεν συνέχισα βέβαια, γιατί με τράβηξαν άλλα ενδιαφέροντα, όμως δεν έπαψα να αγαπώ τον σύλλογό μου», πρόσθεσε…
Ο Σακελλάριος εξέφρασε την επιθυμία του να βρεθεί στο Λίβερπουλ για να υποστηρίξει την ομάδα του Φέρεντς Πούσκας «στον δυσκολώτερον αγώνα ίσως στην ιστορία του ποδοσφαίρου μας», όπως ο ίδιος τον χαρακτήρισε, συμπληρώνοντας «και κρεμαστός θα πήγαινα». Όμως, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, αυτό ήταν αδύνατο. «Πάντως την Τρίτη, έστω κι από εδώ, θα παρακολουθώ με αγωνία κάθε δευτερόλεπτο του αγώνος και η σκέψι μου για δυο ώρες θα εγκαταλείψη το χειρόγραφο για να βρεθή κοντάς στους παίκτας», δήλωσε στον δημοσιογράφο, κλείνοντας την ενδιαφέρουσα μίνι συνέντευξή του…
Το πράσινο κασκόλ του Σακελλάριου
Περίπου 18 μήνες αργότερα, ο Αλέκος Σακελλάριος έπιανε κλακέτα και μοτέρ, γυρίζοντας σκηνές για το «Η Ρένα είναι οφσάιντ» στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας! Στις 4 Σεπτεμβρίου 1972, ο Παναθηναϊκός αντιμετώπιζε τη ΜΤΚ Βουδαπέστης, σε φιλικό αγώνα προετοιμασίας. Ο συμπαθής και πολυπράγμων σκηνοθέτης θα εκτελέσει και χρέη ηθοποιού, υποδυόμενος έναν φίλαθλο του Τριφυλλιού, ο οποίος από το άγχος μαδούσε το πράσινο πουλόβερ του κατά τη διάρκεια του ματς, μέχρι που το ξεχείλωσε εντελώς!
Τούτη τη φορά, η έκδηλη αγωνία του δεν ήταν πραγματική (όπως το 1971), αλλά υποκριτική, για τις ανάγκες του φιλμ. Η ατάκα της επίσης «πράσινης» πρωταγωνίστριας, Ρένας Βλαχοπούλου, θα αφήσει εποχή: «Να δεις που αυτός θα φτάσει μέχρι σώβρακο». Το πουλόβερ του Σακελλάριου είχε ήδη μετατραπεί σε… κασκόλ! Για την ιστορία, ο Παναθηναϊκός έδωσε μια επιπρόσθετη χαρά στο σκηνοθέτη (η ταινία πήγε επίσης πολύ καλά, φτάνοντας στην 5η θέση ανάμεσα σε 64 φιλμ για το 1972), καθώς αναδείχθηκε νικητής με 3-2 (3΄ Ντε Μέλο, 12΄ Αντωνιάδης, 74΄ αυτ. Μοράταλ), ενώπιον 23.000 θεατών.
Οι τίτλοι τέλος…
Στις 28 Αυγούστου 1991, ο Αλέκος Σακελλάριος, σιγοτραγουδώντας «θα σε πάρω να φύγουμε», επιβιβάστηκε «στο τραμ το τελευταίο» και «έφυγε» από κοντά μας, έχοντας υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου. Η πιο μεγάλη ταινία, η ταινία της ίδιας του της ζωής, την οποία ο ίδιος σκηνοθέτησε με απαράμιλλη δεξιοτεχνία και περισσή αγάπη, διήρκεσε κάτι λιγότερο από 78 χρόνια. Οι τίτλοι του τέλους γράφτηκαν στην πόλη που ο ίδιος γεννήθηκε, μεγάλωσε και αγάπησε, στην πόλη του αγαπημένου του συλλόγου. Του Παναθηναϊκού.
Σενάριο – Σκηνοθεσία – Μουσική: Αλέκος Σακελλάριος
ΤΕΛΟΣ…
