Αυτό που θα διαβάσετε δεν είναι άρθρο, ρεπορτάζ, έρευνα. Είναι η έκκριση μιας ασυνείδητης ουσίας που γεννήθηκε στις αρχές των 90’s. Αντίπαλος; Όχι ο Άγιαξ του Κρόιφ, η Γιουβέντους των τόσων διεθνών, η Λίβερπουλ, η Μπαρτσελόνα…, αλλά ο Πανελευσινιακός! Του Μάνου Ανδρουλάκη Ένα κασκόλ από αυτά που είχαν αρχίσει να

Από το κελί της φυλακής στο χορτάρι της Λεωφόρου… Μία φανταστική-πραγματική ιστορία, με πρωταγωνιστή τον διαβόητο ζογκλέρ των γηπέδων (και θαμώνα των φυλακών Αβέρωφ) Λάκη Σοφιανό. Του Ανδρέα Οικονόμου

Την Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 1965, ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τον Εθνικό και τον συντρίβει με το εμφατικό 6-0. Ήταν ένα ακόμα «τυπικό» απόγευμα στη Λεωφόρο, στο γήπεδο όπου κατά τις πέντε πρώτες σεζόν της Α΄ Εθνικής Κατηγορίας (1959-60 έως 1964-65) ο Όμιλος είχε γνωρίσει μόλις μία ήττα! Ωστόσο, το παιχνίδι εκείνο

Στις 22 Ιουνίου 1977, στο στάδιο «Γ. Καραϊσκάκης», έλαβε χώρα μια «πράσινη» συμφωνική ορχήστρα με τελικό αποδέκτη της έναν… Μπετόβεν. Ο Αριστοτέλης Μπενόγλου γυρίζει πίσω στο χρόνο και θυμάται το ομορφότερο τέρμα ομαδικής προσπάθειας που σημειώθηκε ποτέ από ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού.

Ανήμερα της 49ης επετείου από τη συμμετοχή του Παναθηναϊκού στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971, το paopedia.gr δημοσιεύει την άγνωστη στο ευρύ κοινό ιστορία πίσω από τον «Θούριο του Γουέμπλεϊ».

Από τη στιγμή που η πανδημία του Covid-19 εισέβαλε στην καθημερινότητα των Ελλήνων, κάθε πολίτης, θέλοντας και μη, πληροφορήθηκε την ύπαρξη του Ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ. Ειδικότερα το διάστημα της μεγάλης έξαρσης του ιού, εκατομμύρια άνθρωποι περίμεναν καρτερικά τις στατιστικές και τα αποτελέσματα του ινστιτούτου. Αλήθεια, όμως, πόσοι γνωρίζουν ότι ακριβώς

Φτωχότερη είναι από σήμερα η οικογένεια του Παναθηναϊκού. Ο Γιώργος Λιαμής, βασικός συντελεστής της σπουδαίας ομάδας του Μεγάλου Συλλόγου κατά τη δεκαετία του ’60, έφυγε από τη ζωή. Το paopedia.gr δημοσιεύει, στη μνήμη του: α) δύο αδημοσίευτες φωτογραφίες από το ιστορικό παιχνίδι Παναθηναϊκός – Ρεάλ Μαδρίτης, που διεξήχθη στις 20

Το Sports Illustrated, ένα από τα μεγαλύτερα αθλητικά περιοδικά του κόσμου, ασπάζεται μία από τις αποκαλύψεις των βιβλίων της Εκδοτικής Belle Époque: την εκδοχή πως ο Παναθηναϊκός επέλεξε το τριφύλλι για σύμβολό του… χάρη στον Καναδό δρομέα μεγάλων αποστάσεων Γουίλιαμ Σέρινγκ!

Γεννημένος στις 13 Νοεμβρίου 1913 στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών, ο Αλέκος Σακελλάριος μπορεί αβίαστα να αποκληθεί Αθηναίος «ράτσας» ή «γκάγκαρος». Ήταν μια πολυσύνθετη προσωπικότητα της χώρας, ένας πραγματικός δεκαθλητής των Τεχνών: σκηνοθέτης, σεναριογράφος, εκδότης, δημοσιογράφος, ρεπόρτερ, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής, στιχουργός, μουσικός (έπαιζε φυσαρμόνικα), ακόμα και ηθοποιός (ερμήνευσε μικρούς ρόλους στις

«Ορκιζόμαστε, στ’ όνομα της ελευθερίας, να αγωνισθούμε μέχρι τέλους» Φοιτητικός όρκος, 21 Φεβρουαρίου 1973 Ελευθερία. Εννέα γράμματα που, στα χρόνια της δικτατορίας, ισοδυναμούν με ξύλο, βασανιστήρια, φυλακή και εξορία. Μέχρι τις τεταμένες κι επεισοδιακές μέρες της κατάληψης της Νομικής τον Φλεβάρη ’73, ουδείς τολμούσε να δηλώσει δημόσια ελεύθερος. Ή μάλλον…

Τα σενάρια εναλλακτικής ιστορίας ανέκαθεν γοήτευαν το κοινό. O Στίβεν Κινγκ αναρρωτιέται στο “11.22.63” πώς θα εξελισσόταν η παγκόσμια ιστορία, αν είχε αποφευχθεί η δολοφονία του Τζον Κένεντι, ενώ ο Φίλιπ Ντικ παρουσιάζει στο “The man in the High Castle” την κατάληξη της ανθρωπότητας αν, υποθετικά, είχε επικρατήσει ο Αδόλφος Χίτλερ

Του Ανδρέα Οικονόμου «Είμαι ένας από εσάς», έλεγες συχνά. Έκανες λάθος. Είναι αδύνατον να συγκριθεί οποιοσδήποτε από «εμάς» μαζί σου. Με την καθαρότητα, την τιμιότητα, τον ρομαντισμό και την ταπεινότητά σου… Στη σημερινή εποχή που το «εγώ» διαλύει τον Σύλλογο Μεγάλο, οι θύμησές σου προκαλούν μια θλιβερή διαπίστωση: την τρανταχτή

Κι όμως… δεν γράφτηκε το 2020, μετά τη θριαμβευτική επικράτηση του Παναθηναϊκού επί του Ολυμπιακού και την κατάκτηση του League Cup από το Τριφύλλι. Το παρακάτω ποίημα δημοσιεύθηκε έξι δεκαετίες πριν στην εφημερίδα «Ομάδα». Οι «πράσινοι» κατακτούσαν το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου 1960, επτά χρόνια ύστερα από τον τελευταίο τους τίτλο, και ο

Του Ανδρέα Οικονόμου Πενήντα έξι χρόνια είναι πολλά. Η μνήμη του Γιώργου Καλαφάτη τσαλακώνεται μέρα με τη μέρα. Άνθρωποι ανάξιοι να σηκώσουν στους ώμους τους το δημιούργημά του, βυθίζουν τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό στην ανυποληψία της μετριότητας. Πενήντα έξι χρόνια είναι πολλά. Το όνομα του ηγέτη που πάλεψε για τα όνειρα

Εδώ και πολλά χρόνια το πιο επιτυχημένο τμήμα του Παναθηναϊκού, το μπάσκετ ανδρών, έχει μετατρέψει το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας σε τόπο θριάμβων: τεράστιας σημασίας νίκες σε τελικούς play off (και κανονικής περιόδου), προκρίσεις σε αγώνες νοκ άουτ και επικές ανατροπές στα τελευταία δευτερόλεπτα έχουν επιτευχθεί, προσθέτοντας «σελίδες» δόξας στην

«Η κούρσα του Μίμη Δομάζου… Τρέχει με την μπάλα κολλημένη στα πόδια. Περνάει έναν, δύο, τρεις. Είναι αδύνατον να τον σταματήσουν. Φτάνει στην αντίπαλη εστία και πασάρει. Και ναι, είναι γκολ! Ο Θανάσης Βέγγος σκοράρει!» Σουρεαλιστική, μα άκρως αληθινή η περιγραφή… Το paopedia.gr μάς μεταφέρει σε ένα παιχνίδι διαφορετικό από

Ο Σταύρος Ιατρίδης (1887 – 1976) ήταν γνωστός στον χώρο του σκακιού ως «Ο Δράκος των Προβλημάτων». Επρόκειτο για ταχύτατο λύτη σκακιστικών προβλημάτων, χρυσό ολυμπιονίκη στο καλλιτεχνικό σκάκι, εξαιρετικό παίκτη στο αγωνιστικό ζατρίκιο και… μέλος της οικογένειας του Παναθηναϊκού. Η τελευταία «ιδιότητα» δεν ήταν γνωστή στους σκακιστικούς κύκλους, ούτε είχε

Το paopedia.gr σκαλίζει μία ξεχασμένη ιστορία από το 1966: 24η αγωνιστική του πρωταθλήματος. Π.Α.Ο.Κ. εναντίον Παναθηναϊκού. Επεισόδια, απειλές, αίματα, χαμός. Και ένας πανικόβλητος διαιτητής… να παρακαλάει τους «πράσινους» να κερδίσουν το παιχνίδι στα χαρτιά. «Τους βαθμούς θα τους κατακτήσουμε στο γήπεδο» ήταν η απάντηση του Συλλόγου Μεγάλου. Ο Παναγιώτης Αλαφάκης αποκαλύπτει…

Τον Αύγουστο του 1956, ο Κώστας Λινοξυλάκης έβγαλε τη φανέλα του Παναθηναϊκού και φόρεσε τα κιτρινόμαυρα της Α.Ε.Κ., για τρία μόνο παιχνίδια. Ο Άγγελος Σκλαβουνάκης γράφει για την απόφαση ευγενούς άμιλλας της διοίκησης του Τριφυλλιού…

1 Σεπτεμβρίου 1961, ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει την Always Ready σε φιλικό αγώνα. Χιλιάδες θεατές κατακλύζουν τη Λεωφόρο για να παρακολουθήσουν την ομάδα-πρότυπο του βρετανού προπονητή Χάρι Γκέιμ. Εκείνο το βράδυ (ο αγώνας είχε ώρα έναρξης τις 21.00) ένα παιδί, 14 ετών, μεγαλωμένο στην Πάτρα, βρίσκεται στις εξέδρες του γηπέδου και

«Η πρώτη φανέλα του Παναθηναϊκού ήταν κόκκινη. Μία μέρα, ένα κοπάδι ταύρων πήρε στο κυνήγι τους ποδοσφαιριστές. Και έτσι, αποφασίστηκε να αλλάξουν τα χρώματα της ομάδας και να καθιερωθεί το πράσινο». Θα μπορούσε να αποτελεί ανέκδοτο. Όμως κάποιοι, στ’ αλήθεια, το πιστεύουν! Το paopedia.gr και ο Παναγιώτης Αλαφάκης βάζουν τα

Μια γελοιογραφία του 1955 απεικονίζει τον Παναθηναϊκό των ονείρων μας.

Δίχως την παραμικρή αμφιβολία, ο σημαντικότερος αγώνας που έχει διεξαχθεί στο Στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» είναι ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου (ή διαφορετικά, του «Διηπειρωτικού», όπως έμεινε στην ιστορία), μεταξύ Παναθηναϊκού και Νασιονάλ Μοντεβιδέο στις 15 Δεκεμβρίου 1971. Από τα πολλά αθλητικά έντυπα της εποχής, η «Αθλητική Ηχώ» είχε το πληρέστερο

  Πηγές / παραπομπές Αρχείο Παναθηναϊκού Α.Ο. Δημοσιεύματα για τη συνεισφορά Κοτζιά στα υπόλοιπα αθηναϊκά σωματεία: αφιέρωμα στο leoforos.gr.

Του Άγγελου Σκλαβουνάκη Ο Στράτος Διονυσίου (1935 – 1990) γεννήθηκε στη Νιγρίτα Σερρών και σε ηλικία 12 ετών μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη. Εκτός από την τεράστια έφεση του στο τραγούδι, έδειξε από νεαρή ηλικία και τα φίλαθλα αισθήματα του.

Το paopedia.gr και ο Παναγιώτης Αλαφάκης μάς μεταφέρουν στο 1983, τότε που ο Μάικλ Τζόρνταν, ταξίδεψε, ως κολεγιόπαιδο, στην Ελλάδα και αντιμετώπισε την «επίσημη αγαπημένη». Τότε που ο σπουδαίος (και υποτιμημένος) Λιβέρης Ανδρίτσος έκλεψε την παράσταση για λογαριασμό των «γαλανόλευκων».

Του Ανδρέα Οικονόμου Το paopedia.gr, ως ελάχιστη ένδειξη ευγνωμοσύνης απέναντι στο ένδοξο τμήμα του Ομίλου, παρουσιάζει ένα αποκαλυπτικό αφιέρωμα, το οποίο αλλάζει… τη μισή προπονητική ιστορία του Παναθηναϊκού!

Το Πρωτάθλημα Αθηνών ήταν το σημαντικότερο και πιο συναρπαστικό τοπικό πρωτάθλημα της χώρας, με βαθμό δυσκολίας σαφώς δυσκολότερο από των υπόλοιπων αντίστοιχων διοργανώσεων (Θεσσαλονίκης, Πειραιά). Διοργανώτρια ήταν η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών (Ε.Π.Σ.Α.). Μέχρι το 1959, οι πρώτες ομάδες του Πρωταθλήματος Αθηνών προκρίνονταν στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός είναι ο

Ο Μιχάλης Μανούσκος δεν είναι απλώς ο άνθρωπος που ίδρυσε και «βάφτισε» τον Ολυμπιακό. Ούτε μόνο ο παράγοντας που χρημάτισε πρόεδρος των «ερυθρολεύκων» σε τέσσερις διαφορετικές δεκαετίες. Είναι η σπουδαιότερη –με διαφορά από την επόμενη– διοικητική προσωπικότητα στην προπολεμική ιστορία των Πειραιωτών και μία από τις μεγαλύτερες μορφές σε ολόκληρη

Αὐτὰ τὰ δέντρα δὲ βολεύονται μὲ λιγότερο οὐρανό, αὐτὲς οἱ πέτρες δὲ βολεύονται κάτου ἀπ᾿ τὰ ξένα βήματα, αὐτὰ τὰ πρόσωπα δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸν ἥλιο, αὐτὲς οἱ καρδιὲς δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸ δίκιο. Ο Γιάννης Ρίτσος απαγγέλλει την ιστορική «Ρωμιοσύνη». Απόλυτη σιωπή στο κατάμεστο, από πολίτες όλων

Του Ανδρέα Οικονόμου Οκτώ πράσινα ποδήλατα διασχίζουν την Αθήνα. Από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στην οδό Πατησίων και από εκεί σε κάθε γειτονιά του κέντρου. «Οκτώ! Εβάλαμε οκτώ στον Ολυμπιακό!» ουρλιάζουν οι αναβάτες και δημιουργούν ντελίριο ενθουσιασμού στην πόλη. Καταλήγουν στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Εκεί μυριάδες φιλάθλων περιμένουν πώς και πώς να

Του Ανδρέα Οικονόμου Τόσο ετυμολογικά όσο και ιστορικά, ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα της πόλης των Αθηνών. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι περισσότεροι δήμαρχοι της Αθήνας υποστήριζαν με θέρμη το Τριφύλλι. Μάλιστα, πολλοί εξ’ αυτών είχαν ενεργή συμμετοχή στους «πράσινους» είτε ως μέλη της διοίκησης είτε ως αθλητές

Του Παναγιώτη Αλαφάκη Συνήθης τακτική προπαγάνδας είναι η επανάληψη. Να λες και να γράφεις κάτι τόσες φορές, ώστε ακόμα κι αν δεν ισχύει, να περάσει αυτό στις συνειδήσεις του κόσμου ως γεγονός. Κάπως έτσι, διαβάζουμε συχνά-πυκνά ότι η πρώτη φανέλα του Παναθηναϊκού ήταν χρώματος… ροζ. Μέχρι και σύνθημα έγινε. Καταρχάς,

«Στα χρόνια της Κατοχής, ο Παναθηναϊκός έδωσε φιλικό αγώνα εναντίον των γερμανικών δυνάμεων των SS». Αυτή η φράση έχει ακουστεί από «ερυθρόλευκα» χείλη και έχει γραφτεί σε διάφορα αφιερώματα στο διαδίκτυο. Το paopedia.gr θα αποδείξει ότι όχι μόνο δεν ισχύει κάτι τέτοιο, αλλά στην ουσία συνέβη… το αντίθετο! Παναθηναϊκός –

«Βγάλτε μία λευκή κόλλα. Σήμερα θα γράψουμε για τον Παναθηναϊκό». Σουρεαλιστικό; Ίσως. Πραγματικότητα; Ναι. Το 1958 ο Μεγάλος Σύλλογος έκλεινε μισό αιώνα ζωής και γύρω από τα γενέθλιά του κινούταν ολόκληρη η πρωτεύουσα. Μέχρι και τα σχολεία…